ضرباهنگ‌های برخاسته در کوچه‌های گل‌آلودی که آب‌های گوگرددار از آن جاری می‌شد، چونان مارش اردوی فقر و بندگی بود که با همه‌ی توش و توان برای پایان دادن به بهره‌کشی به صدا در می‌آمد...

(داستاهای ترکی،آذربایجان،قرن 20)

(خاطرات محمدسعید اردوبادی،1872-1950م)