کتاب زنی که اتفاقا منم شامل ده داستان کوتاه است . به مسائل اجتماعی و آسیبشناسی آن، نقد باورهای خرافی از منظر روایت با زبانی قصه گو و جذاب میپردازد. اغلب داستان های این مجموعه ساختار ادبی قوی و مستحکمی دارند و از عناصر داستانی به خوبی بهره بردهاند. تنوع فضاهای داستانی، نثر پخته و و عاری از پیچیدگیهای غیر ضرور، دیالوگهای متناسب با بافت قصه این کتاب را به اثری خواندنی تبدیل کرده و در نهایت تجربهای متفاوت را برای مخاطبان رقم میزند.
فضای داستانهای این کتاب از نوعی مینیمالیزم در نگارش و پرداخت نوجوان و جوانانه در متن بهره میبرد که منجر شده ساختار کوتاهنویسی به کار رفته توسط نویسنده به خوبی در خدمت روایت محتوا قرار بگیرد.
امروزه داستان کوتاه، به یکی از مهم ترین قالب های ادبی تبدیل شده و در کشور ما نیز رو به پیشرفت است. صحت این مدعا، داستان های درخشانی است که از نویسندگان دهه های اخیر نوشته و منتشر شده است.