جایی که ابزار قدرت ناچار کارایی کمتری دارد، نقاب بزرگی از چهره‌ی این جهانگشا‌ی افسانه‌ای تاریخ کنار می‌رود و سیمای انسانی در پیش چشم می‌آید که با همه‌ی تلاش، در شکستن پیله‌ی تنهایی جاه‌طلبانه‌ی خود ناکام می‌ماند

نمیدانم روزی من و شوهرم به هر یک از فرزندانمان چه خواهیم گفت.

(داستانهای کوتاه آلمانی،قرن 20م،نمونه خوان:نگین فرهود،گردآور:علی اسدیان)

در داستان های این مجموعه، دوزخ منصحر به فرد روح انسان را به تصویر می کشد...

متن از وضعیتی صحبت می کند که تخیلی در حال مرگ است، اما خود تخیل از این وضع رو به نابودی اش آگاهی کامل دارد.

شامل چهار داستان کوتاه که منطق روان‌ شناسی خشونت و عطوفت را می‌ جوید.