هر کدام این ده داستان درون مایه­ ای که درش خونسردی راوی موج می­زند...

اون لیوان رو بده به من تا من با انگشت هام که تو مالش دادی بگیرمش

دقیقه‌ای به وضعیتی که در آن گرفتار شده بود، به نظرش رسید میلیون‌ها قاتل حرفه‌‌ای بر تک تک سلول‌های خونی‌‌اش سوار شده‌‌اند و در سرتاسر قلمرو بدنش تاخت‌وتاز می‌کنند.

می‌ایستم پای پنجره. آسمان، آن‌سوی این اتاق، پشت این دیوارهای قطور گچی، آن سمت کله‌ی محدود و فکرهای کوتاه من، وسیع و روشن است و رنگی فروتن دارد، بدون لکه‌ای ناجور یا خطی ناهموار، بی‌وزن، بی‌نیاز، خاموش.

گفتم، همان اول کار گفتن نوشتن داستان کوتاه کار من نیست...

مجموعه ای است از هفده داستان کوتاه که درون مایه همه آنها خاطرات خوشی است که نویسنده از پشت میز نشستن‌ هایش در مدرسه دارد...