(داستان های کوتاه فارسی، قرن 14)

آشنایی با ادبیات کلاسیک ایران زمین، نه یک ضرورت که یک اضطرار است...

من قرار است تا ابد نگاهت کنم. خاکسترت را و شکوفه‌های کوچکت را. و تو را می‌سپارم به دریا. و دریا درست در همان جزیره‌ای که لبخندم به خواب رفته است تو را می‌کارد.

دیروز بود که اطاقم را جدا کردند، آیا همان طوری که ناظم وعده داد، من حالا به کلی معالجه شده ام و هفته دیگر آزاد خواهم شد؟