کتاب ماجراهای علمی (گالیله)

این جلد از مجموعه «ماجراهای علمی» روایت زندگی گالیله را با جزئیات علمی و تاریخی بازگو می‌کند، از علاقه‌مندی‌های گسترده‌اش به علم، ریاضیات، موسیقی و هنر تا اختراعات تأثیرگذار و تأکید بر ارزش مشاهده و آزمایش. کتاب نشان می‌دهد که چگونه گالیله باوجود مخالفت کلیسا، بی‌وقفه پژوهش کرد و نظریه‌های انقلابی‌اش، بنیان‌های نجوم و فیزیک مدرن را شکل داد. در پایان، بحثی درباره تقابل علم و مذهب مطرح می‌شود و تأکید می‌گردد که گالیله همواره بر تعهدش به حقیقت و مشاهده علمی باقی ماند.

گالیلئو دی وینچنزو بُونایوتی دِ گالیلِی (ایتالیایی: [ɡaliˈlɛ:o ɡaliˈlɛi]؛ ۱۵ فوریهٔ ۱۵۶۴ – ۸ ژانویهٔ ۱۶۴۲) مشهور به گالیله، اخترشناس، فیزیک‌دان و مهندس ایتالیایی اهل پیزا بود که برخی نیز او را یک همه‌چیزدان می‌دانند.

گالیله، پدر اخترشناسی رصدی، پدر روش علمی و پدر علم مدرن لقب یافته‌است.

شهرت گالیله، بیشتر به دفاع علمی‌اش از مدل کوپرنیک برمی‌گردد. کوپرنیک، پیش‌از گالیله گفته‌ بود که خورشید به گرد زمین نمی‌چرخد. رد مدل زمین‌مرکزی کلیسا، که صدها سال همچون سخنی آسمانی تلقی می‌شد، به محکوم‌ شدن گالیله در دادگاه تفتیش عقاید انجامید، و اگر توبه نکرده‌ بود، چه‌بسا زنده در آتش سوزانده می‌شد. گالیله با تلسکوپی که خود ساخته بود به رصد آسمان‌ها می‌پرداخت و جزئیات سطح ماه را می‌دید و بررسی می‌کرد. در زمانه او چنین می‌پنداشتند که برای ادامه حرکت جسم، نیرو لازم نیست اما او با آزمایشی نشان داد که چنین نیست که بعدها به قانون اول نیوتن انجامید.