این نمایشنامه از خاص ترین نمایشنامه های لارش نورن است که درباره انسان، تنهایی و زندگی است. آدم هایی به ظاهر بی ربط در برابر و کنار هم قرار می گیرند، به هم وصل می شوند و از هم جدا می شوند.
موضوع نمایشنامههای لارش نرن اغلب در مورد روابط خانوادگی و شخصی، یا پیرامون کسانی که فقیر هستند یا کسانی که در آسایش مادی اما با احساس ناامیدی زندگی میکنند، است.