فیلسوف بزرگ ایرانی ابوالعباس محمد ایرانشهری که در قرن سوم هجری میزیست معتقد بود که ایران همانند هر تمدن و فرهنگ دیگری باید دین و فلسفهی خاص خود را داشته باشد
از نظر ارتگا جامعۀ توده عبارت بود از فضای ناشی از انحطاط دموکراسی بورژوایی، دیوان سالاری نهادهای اجتماعی و شیوع روابط حاکم بر مبادلۀ پولی به اشکال گوناگون میان همۀ طبقات. به همین دلیل، او بازگشت به جامعۀ غیرصنعتی و "پرسش عقل" را تبلیغ میکند...