نخستین چیزی که بعد از خواندن این کتاب به خاطر خواهیم سپرد، تنش معنایی واژه «اتوپیا» است. به نظر میرسد در دست کم پنج قرن گذشته با دو سطح از اتوپیاپردازی مواجه بودهایم....
همه ما می دانیم که در علم هر دستاوردی ظرف ده یا بیست یا پنجاه سال کهنه می شود و علم محکوم به این سرنوشت است و معنای کار علمی هم دقیقا همین است چرا که این معنی پیشرفت علم در ذات کار علمی نهفته است... ».