همپای سلطهی روز افزون تکنولوژی دیجیتال، زمان بازنگری در سرشت تصویر فرا رسیده است. کسانی میگویند که تصویر پدیداری دیگر وجود ندارد و تنها اطلاعات (صفر و یک) بدن زدوده وجود دارد که میبایست پیکربندی شود. معنای ضمنی این حرف برای عکاسی این است که باور به قاعدهی «نیروی مستند» - قاعدهی محال بودن تردید در این که سوژه در مقابل لینز وجود داشته است- دیگر پذیرفتنی نیست. ما به لحاظ تکنولوژیکی به جایی رسیدهایم که امکان دستکاری تصویر همواره در دسترس است، گرچه تا چندی پیش، اگر نه امری ناممکن، دست کم دشوار بود.
کدام لحظات کلیدی در تبارشناسی تصویر غربی میتوانند پایگاه کنونی تصویر را روشن کنند؟ و ما، تا جایی که مسئلهی تصویر در میان است، در چه وضعیتی هستیم؟ اینها پرسشهای راهنمای تأملات این کتاب هستند. ما در بخش اول این کتاب، از پژوهش در تصویر یونانی تا تصویر بیزانسی پیش میرویم و از تصویر رنسانسی و تصویر در عصر روشنگری به تصویری میرسیم که در انقلاب صنعتی ظهور میکند.
بخش دوم کتاب، کند و کاوی است در جنبههای مهم تصویر امروزی، از قبیل تصویر دیجیتال و تصویر سینمایی، و نیز آثار فیلسوفان تصویر، از جمله: رولان بارت، والتر بنیامین، ژیل دلوز ژان پل سارتر و برنار استیگلر.