کتاب فلسفه امید پژوهشی درباره مفهوم سعادت و کامروایی در فلسفه باروخ اسپینوزا است.به بررسی این موضوع میپردازد که چگونه ایدههای اسپینوزا میتوانند شکلی از امید را ارائه دهند که هم عمیق و هم بدیع است، بدون تکیه بر باورهای مذهبی سنتی یا عناصر ماوراء طبیعی. داگلس در مقدمۀ کتاب به این باور رایج که فلسفه نمی تواند امیدی ایجاد کند، می پردازد. او استدلال می کند که فلسفه اسپینوزا شکل منحصر به فردی از امید را از طریق مفهوم سعادت ارائه می دهد، که داگلس آن را راهی برای فرار از شرایط مرگ و گناه تفسیر می کند.