از حدود سال ۱۹۹۲، مناقشه علمی و حقوقی بی امانی حول این اتهام پدید آمده که روانکاوها گاهی خاطرات غلطی درباره سوء استفاده جنسی دوران کودکی را در ذهن بیمار می پرورانند.
برخی فروید را مقصر دانسته و میگویند که اوصد سال پیش بذر سندروم حافظه کاذب را پاشیده است.
آیا فروید پدر بدی بود که ایده های غلطاندازی را به جامعه القا کرد که یک قرن بعد هیولایی آفرید؟ یا نابغه ای حیرت انگیز بود که درک موشکافانهاش از ذهن و حافظه از زمان او بسیار جلوتر بود؟
فروید که بیشتر به تازیانه نقد گرفته شده و ندرتاً به درستی خوانده شده همچنان با مسائلی در پیوند است که فکر و ذهن روانشناسی و جامعه امروز را به خود مشغول کرده است.