در این مجموعه، دفتری با نگاهی درونگرا نسبت به سوژه‌ها، در تلاش است روح و احساسات درونی این فرهنگ‌سازان ایرانی را از دریچهٔ نگاه خود به تصویر بکشد.

بی‌گمان این کتاب برای کنشگران وادی عکاسی و سینمای هنری و البته مستند اجتماعی! که دوستدار هنر و ادبیات نوواقع‌گرا یا اومانیستی هستند.

آن روزها در زمستان ۲۱ سالگی در کنار دوستان عکاس نشسته بودیم. ترم آخر دوره کارشناسی ام در تبریز بود و در خانه دانشجویی زندگی میکردم.

خاطرات حسن توکلی عکاس آستان قدس رضوی

(داستانهای تصویری)

(کمپوزیسیون عکاسی)