معنای عکس مانند معنای هر چیز دیگری ناگزیر مشروط به تعریف فرهنگی است. کار ما در اینجا تعریف و بررسی انتقادی آن چیزی است که میتوان گفتمان عکاسی نامید.
آلن سکولا از همان سطرهای آغازین این اثر که یکی از متون نظری مهم عکاسی و هنر به شمار می آید میکوشد نشان بدهد که عکس به خودی خود معنا ندارد و فقط امکانی است برای خلق معنا و زمانی معنادار میشود که در پیوند با موقعیت صحنه بیننده و عوامل دیگر ارتباط قرار گیرد که به تعبیر سکولا گفتمان عکاسی را می سازند؛ به همین دلیل عکس نه بی طرف است و نه معنایی جهان شمول و ذاتی دارد به این ترتیب اسطورهی حقیقت عکاسیک رنگ می بازد که عکس را بازنمودی از خود طبیعت رو نوشتی بی واسطه از جهان واقعی می نماید.