در طی جنگ جهانی، حکایت یک تبعیدی است که تبعیدگاهش یکی از شهرهای آناتولی است. هیچ کس دری را که او به صدا در آورده است باز نمی‌کند؛ هیچ کس به او کار نمی‌دهد. با انسان‌های سرد و بی‌احساس محاصره می‌شود. با بغرنج‌تر شدن و افزایش فشار اجتماعی این طرد شدگی وحشتناک به گرسنگی تبدیل می‌شود. مرگ تحمیل می‌شود...