به گمان نویسنده،شکوه جان آدمی به عدالت است و زیبایی جان آدمی به شفقت. انسان با عدالت ورزی جلال و شکوه مییابد،و با شفقت ورزی جمال و زیبایی. در این وجیزه،با عدالت اجتماعی،که یکی از مصادیق عدالت است،سروکار داریم.