من بازماندۀ شاخساری کوچکم که طاقت برف را نداشت...

می‌خواهم معشوق من باشی تا پیروزی شعر بر تپانچه و صداخفه کن...

حفل ها سرو جنوب اند بیش از هر چیز احساس تاب شاعر را در احترام و ستایش سرزمین خود نشان میدهد و پیداست که شاعر زادگاه و دیار خود را تا چه حد دوست دارد و به آن عشق میورزد.

آدم ها به هم سلام میکنند، تا اندوه خدا حافظی را قسمت کرده باشند، مثل کوه، که به گوش کوه، قصه آغوش نخستین را زمزمه کرده بود

سه نفر در راه بودیم، من و عاشقانه ها و اشتیاقم، قله الوند، بسی دور

نزار قبانی بی‌تردید یکی از شاعران گران‌سنگ و پرآوازه‌ی عرب در دوره کنونی است. او توانسته با هوشمندی به دغدغه‌های انسان شرقی بپردازد و با بهره‌گیری از میراث مشترک و فرهنگی خاورمیانه و جهان جایگاهی ویژه در ادبیات امروز بیابد. یکی از این دغدغه‌ها عشق است که این کتاب سرشار از این درونمایه است...