جمجمه ام تنوری ست دربسته خفه کرده آتش را در خود و آن قدر دود در دهانم سرفه می کند که گوشواره هایم ابری ست خاکستری!

می نشینم روی مبل / دکمه را فشار می دهم / که شکنجه گرم را روشن کنم

در دل من ، خاطره‌ای است مثل سنگی سفید در دل دیوار مرا با آن سر جنگ نیست....

«رنج قبل از تو در را باز می‌کند کلید را می‌زند به آشپزخانه می‌رود چای می‌ریزد