دارم به دکمه‌های شرأفتم نگاه می‌کنم به ماشه‌ی زندگیم به انگشت‌های مبادی استمرار

در سینه من دفتر اشعار نهفته ست افسوس که هر لحظه غزل هست و قلم نیست

نامت گلواژه‌ای به سپیدای ماهتاب و سپیده است در باغ اطلسی‌ها..

مجموعه شعر

شعر نو

روحی آسیمه در شهر می دوید فریاد می کشید آه، جگر گوشه ام!