با پوست سیاهم با رخت ساده‌ام با قلب عاشقم من در شیارهای آبی ذهنم نشسته‌ام

من بازماندۀ شاخساری کوچکم که طاقت برف را نداشت...

حفل ها سرو جنوب اند بیش از هر چیز احساس تاب شاعر را در احترام و ستایش سرزمین خود نشان میدهد و پیداست که شاعر زادگاه و دیار خود را تا چه حد دوست دارد و به آن عشق میورزد.

آدم ها به هم سلام میکنند، تا اندوه خدا حافظی را قسمت کرده باشند، مثل کوه، که به گوش کوه، قصه آغوش نخستین را زمزمه کرده بود

شعر سپید

2 زبانه (فارسی . کردی)