فردوسی هنگامی شاهنامه را سرود که زبان پارسی دچار آشفتگی بود...

به‌گمان فراوان، فردوسی در سرودن شاهنامه تنها از یک منبع تدوین‌شده بهره برده و آن، شاهنامهٔ ابومنصوری بوده است...

(مقدمه:الهی قمشه ای،تذهیب و مینیاتور:محمود فرشچیان،خطاط:کاوه اخوین،نوع خط:نستعلیق،گلاسه،باقاب)

آه، باران...؛ ریشه در اعماق اقیانوس دارد، شاید

بگذار این پیراهن هوایی بخورد....

غمگینم پر از دردی ناگفتنی مثل زنی پابه ماه