جای پای آن اتفاقات را هر صبح می‌دیدم اتفاقاتی که از تولدم همراه من بودند

چشمه مست است ولی فرصت خوش نوشی نیست....

در من / زنی است / برگ هایش را / باد می برد / اشک هایش را آفتاب / آه / گل های آفتابگردانم / لب های کبودتان را / به نور / نزدیک می کنم.

سعدی شیرازی بوستانی دارد که عطر دل انگیز گل های خوشبوی آن، هر جان شیفته و شیدایی را مست می سازد.

بیشتر ترانه های این مجموعه را ترانه های عاشقانه تشکیل می دهد. در کنار ترانه های عاشقانه، ترانه های اجتماعی، ملی و میهنی نیز در این مجموعه به چشم می خورد. ...