آیا واقعا این ماهیت خوش بینانه نوشته آنها نبود که این تفاوت را سبب شده بود؟ شاید تفاوتی در میزان ناشادی ابراز شده یا در چگونگی توقع آنها از آینده یا میزان متدین بودن آنها در میزان پیچیدگی نوشته های آنها به لحاظ عقلی وجود داشته است. اما تحقیقات صورت گرفته نشان داده اند که هیچ کدام از این عوامل تأثیرگذار نبوده و تنها میزان احساسات مثبت بیان شده در نوشته های آنها عامل ایجاد تفاوت بوده است. بنابراین به نظر می رسد که راهبه های شادتر، زندگی طولانی تر داشته اند. آلبوم عکس های دوران دانشگاه منبعی ناب برای محققان روان شناسی مثبت گراست. عکاس می گوید«به اینجا نگاه کنید و لبخند بزنید» و شما هم برحسب وظیفه بهترین لبخند خود را تحویل می دهید. لبخندی سفارشی! به نظر می رسد