نیومن در این کتاب به بررسی پساآنارشیسم میپردازد و آنارشیسم قرن نوزدهم را از منظر پساساختارگرایی بازتفسیر میکند. او از پساساختارگرایی و متفکرانی مانند فوکو، دلوز و لکان الهام میگیرد تا دیدگاهی ضدذاتگرایانه و ضد بنیادگرایانه را اتخاذ کند. نیومن دیدگاه آنارشیستی کلاسیک را مورد نقد قرار میدهد. در عوض، پیشنهاد میکند که بایستی قدرت را به عنوان چیزی که همه جا هست.، پراکنده است و خود سوژهها را تشکیل میدهد، در راستای دیدگاه فوکو در نظر بگیریم. پست - آنارشیسم ایده یک انقلاب کامل که نظم موجود را واژگون میکند را کنار میگذارد. این کتاب میتواند برای دانشجویان رشتههای مربوطه و همه علاقهمند به نظریههای پست مدرن و نظریه پساختار گرایی در علوم سیاسی، جامعهشناسی، فلسفه و مطالعات فرهنگی مفید به فایده باشد.