کتاب روز اول قبر

«مِثه اینکه خیال ترکمون زدن نداره. خیلى وخته همین‏جورى شکمش تو دست و پاشه.»
_ آخرش معلوم نشد بچّه‏ش مال کیه؟
_ مال اینجاها نیس. میگن مال یه جوونى تو ده بالائیه. عجب دنیایى شده.
_ خیر و برکت از همه‏چى رفته. خدا کنه خودش سر زا بره بچّه‏شم نفله بشه.
_ زبونم لال، بعضى وختا آدم از کاراى خدا سر درنمی‏یاره. چقده‏ این دختر تو این شهر کتک خورد؟ بازم بچّه‏ش نیفتاد که نیفتاد.
_ کاشکى کتک خالى خورده بود. هنوز یکى دو ماه بیشترش نبود که مش غلامرضاى مالک سیاکلاه بُردش بَسِّش به‏گاوآهن که زمین واسش شخم کنه. می‏گفت نباس بچۀ حرومزاده تو دست و پاى مردم وول بزنه. هرکارى کرد بچّه‏ش نیفتاد. مثه سگ هفتا جون داره.