نظام فلسفی اسپینوزا، مانند نظامهای فلسفی بودا، دائو، رواقیان و اگزیستانسیالیستها، از معدود فلسفههایی است که از آنها میتوان نوعی از رواندرمانگری استنتاج و استخراج کرد. در این کتاب، نویسنده رواندرمانگریای برگرفته از فلسفهی اسپینوزا عرضه میدارد و بر آن است که فهم و قبول اصول این فلسفه آدمی را از همهی احساسات منفی، مانند رنجش خشم، کینه، نفرت، حسرت، پشیمانی، اندوه، اضطراب، ترس و نیز از خودفریبی، انکار، انگارههای تکراری، شرطشدگی فرهنگی و بندگی عاطفی میرهاند و به عقلانیت، عشق عقلانی، بیتعلقی، عزتنفس، استقلال و آزادگی میرساند.