نمی‌دونین پایین اومدن و سقوط کردن چقدر آسونه، وقتی می‌فهمی که پایین پایینی و هیچ کی دوروبرت نیست....

از اتاق جهانگیر بیرون آمد. خواست برای آخرین بار گلدان بامبو را آب بدهد، به آشپزخانه رفت. چشمش به تابلو افتاد؛ همان تابلویی که مدت‌ها تنها وسیله ارتباطی میان او و جهانگیر بود. بسته کوچکی پیچیده در کاغذ کادوی زیبایی با روبان سپید زیر تابلو به چشم می‌خورد. با قدم‌هایی لرزان به سوی آن رفت. روی تابلو نوشته شده بود: “من را ببخش و فرصت بده با آینده‌ای شیرین، گذشته تلخ را جبران کنیم”

شاید تا کنون هیچ کتابی به اندازه دن کیشوت این همه مورد عشق و علاقه ملت های گوناگون نبوده است...

«اوگی» پس از تصادفی که باعث مرگ همسرش شد، به هوش می‌آید و متوجه می‌شود که فلج شده و اکنون به مادر همسرش وابستگی کامل پیدا کرده است...

رمانی بسیار ارزشمند است که ظرافت‌های زندگی و تجربه‌ی انسانی را به شکلی منحصر به فرد روایت می‌کند.

آدم هایی که همیشه به یه رستوران می رید، همون رستورانی که قبل از شما پدربزرگ و مادربزرگتون می رفتن