من از همان اول از صداهای غیر متعارف خوشم می آمد میبایست خودم را از این مخمصه ای که گرفتارم کرده بودند نجات می دادم.

وینیچ، با خلق سیمای یک قهرمان مبارز و در عین حال با نیرویی شگرف، نقاب تقدس را از چهره خادمان کلیسا می درد.

پا به فرار اما نه، این باد نه باد نبود حتم دارم داشتم انگار جمعیتی از مردگان می دیدم در برابرم، می دیدم راه افتاده بودند در گورستان و جوری سمت من قدم بر می داشتند که انگار داشتند حمله میکردند به من، حمله به قاتلشان.

گرگ‌ها خود را مدیون پاهای چابكشان می‌دانستند. افسون كه تنها دویدن و چابك بودن تمام دشواری‌ها را از پیش پایشان بر نمی‌داشت.

دورانی که بدبختی و تهی دستی و دشمنی جهان را به تباهی محض رسانده بود. یک اندیشمند برای پژوهش و بررسی هایی راهی به مدار زمین شده و ...

(داستان های فرانسوی)