کتاب رساله‌ صد دیو

دیوها، جنیان و پریان، غول ها و اژدهاها، برای ایرانیان، تنها موجودات زیانکار هراس انگیزی نیستند که در اسطوره ها، حماسه ها، افسانه ها و قصه هایشان راه یابند، شوری به پا کنند. خواننده را به وجد بیاورند یا بترسانند و با نبردها،پیروزی ها و شکست هایشان، ماجراها را هیجان انگیزتر و قهرمانان را محبوب تر کنند؛ بلکه ابزارهایی در خدمت آموزاندن و یاد دادن بایدها و نبایدهای زندگی اند .آنها خلق شده اند تا با تکیه بر افزار «ادب از که آموختی از بی ادبان » هنجارهای پسندیده و ناپسند «هنر» ایرانی را بیاموزانند و آن را پیش ببرند.
دیوها و دارودسته هایشان وارونه کارند: هر چه را که باید اندیشید و گفت و کرد معکوس و واژگونه می اندیشند و می گویند و می کنند چرا که دنیای آنها دنیای وارونگی است.