کتاب دیوان مجدالدین همگر شیرازی

مجدالدّین همگر شیرازی، شاعر پرآوازۀ قرن هفتم، ملک‌الشعرای چند تن از اتابکان فارس بوده است.
دلبستگی مجدهمگر به میراث ایرانی و اسلامی همراه با آراء انتقادی او در باب مسائل شعر و جامعه دیوانش را علاوه بر ارزش ادبی، به لحاظ پژوهشی واجد اهمیت کرده است.
دیوان او که دربردارندۀ بیش از 7600 بیت در قوالب رباعی، قصیده، قطعه، غزل و ترکیب‌بند است با مقابلۀ بیست منبع اصلی و بهره‌گیری از حدود سی منبع فرعی تصحیح شده است.
مصحح در مقدمه به بررسی زندگی، شخصیت و جایگاه ادبی، سفرها و ممدوحان و مهجوان مجدهمگر و مسائلی از این دست پرداخته است.