این کتاب را یکی از دانشمندان قرن هشتم قمری به نام ابن شمسالدین حسن ظافر و به فرمان شاه شجاع به زبان فارسی ترجمه کرده و آن را «الکنوز الودیعه من رموز الذریعه» نامیده است. کتاب «الکنوز الودیعه» علاوه بر جنبه علمی، دارای نثری فصیح و بلیغ و از بهترین نمونههای نثر فنی قرن هشتم است.
بنا به «نظریه پیوندی» علم دینی از پیوند علم به زمینه دین حاصل میآید و طبق آن، ویژگیهای معرفتی و شناختی دین از دو جهت در علم تأثیرگذارند: یکی از جهت فراهمآوردن زمینه متناسب و سازگار با دین برای علم و دیگر، از جهت تأثیر دین در ساختار درونی علم...