کتاب دکتر ژیواگو (همراه با اشعار بوریس پاسترناک از زبان دکتر ژیواگو)

به هنگام حرکت سرود آرامش ابدی را می‌خواندند و هرگاه توقفی داشتند، انگار پاهایشان، دست‌هایشان و نفس باد به سرودخوانی‌شان ادامه می‌دادند.
عابران راه را برای تشییع‌کنندگان باز می‌کردند، تاج گل‌ها را می‌شمردند و روی سینه خود صلیب می‌کشیدند و بعضی‌هایشان از روی کنجکاوی جلو آمده و می‌پرسیدند:
- تشییع پیکر چه کسی است؟
و پاسخ می‌شنیدند:
- ژیواگو!