برابری واژه ای ساده و در عین حال ژرف است؛ ارزوی دیرینه و همواره دست نیافتنی.این کتاب حاصل گفت و گویی الهام بخش میان دو متفکر بزرگ عصر ماست تو ما پیکنی اقتصاددانی که با پژوهشهای تاریخی اش ریشه های نابرابری را آشکار کرده و مایکل سندل فیلسوفی که عدالت را از ساحت نظری به قلب زندگی اجتماعی بازگردانده است. پیکنی و سندل در این گفت وگو از معنا و اهمیت برابری سخن میگویند و می پرسند در جهانی آکنده از شکافهای فزاینده ثروت درآمد قدرت و شان انسانی چگونه میتوان به آینده ای عادلانه تر دست یافت؟آنان با تکیه بر اقتصاد فلسفه تاریخ و سیاست راههایی را برای کاهش این شکافها پیش می نهند: از سرمایه گذاری همگانی در آموزش و بهداشت و افزایش مالیاتهای تصاعدی تا مهار قدرت سیاسی ثروتمندان و کنترل زیاده رویهای بازارها اما در پس این راهکارها پرسشهای دشوار و بنیادینی نهفته است آیا اصلاحات اقتصادی را باید بر اصلاحات اجتماعی مقدم داشت؟ با قدرت گیری نیروهای ملی گرا و تشدید کنترل مرزها سرنوشت عدالت و همبستگی جهانی چه خواهد بود؟ چپهای امروز چگونه میتوانند میان میهن دوستی عدالت اجتماعی بحران مهاجرت و تغییرات اقلیمی تعادلی پایدار بیابند؟این اثر نه صرفاً گفت و گویی میان دو اندیشمند بلکه دعوتی است به تأملی تازه در سرنوشت بشر در دورانی که جهان با بی ثباتی سیاسی نابرابری فزاینده و بحران زیست محیطی دست به گریبان است پیکتی و سندل نشان میدهند که امید به برابری همچنان زنده است؛ اما این امید تنها با آگاهی گفت وگو و مبارزه اجتماعی و سیاسی زنده می ماند.