برادران، از گناه آدم‌ها نهراسيد، آدمی را در گناهش نيز دوست بداريد، چه اين شباهت به محبت خداوند اوج محبت در زمين است.

رمان هایدی، نوشته‌ی یوهانا اشپیری، نویسنده‌ی سرشناسِ سوئیسی، در ستایش قدرت طبیعت است و از ارتباط عمیق آن با انسان می‌گوید.

کنار میزهای بازی رولت و در انتهای دیگر تالار، جایی که میز ترانت اِ کارانت قرار داده شده بود، صد و پنجاه یا شاید دویست قمارباز در چند ردیف گرد هم آمدند.

این رمان واپسین اثر و نتیجۀ تمامی آفرینش های ادبی اوست، حال آن که مدت ها پیش از خلق اثر بیش تر فصل های آن با ایده ها و تصاویر گوناگون از داستان‌های فرعی و رویدادهای متنوع در ذهن نویسنده شکل گرفته بود.

فارغ از گفت و گوهای فیلسوفانه ما با بندهای زیادی به خاک وابسته ایم. نمی توان خاکستر نیاکان را به پاشنه کفش ها چسباند و با خود برد.

در چهاردهم ماه مه ۱۸۵۹، ویکتور هوگو در نامه‌‏ای به پسرش شارل می‌‏نویسد: «برای نگارش کتاب جدیدم (کارگران دریا) می‌‏خواهم به جزیرۀ سِرک بروم.»