آلبرتو موراویا در ۱۹۰۷ در خانواده متمولی در رم متولد شد. تا سن شانزده سالگی با سل استخوان دست به گریبان بود. بعد از این دوران که به گفته خودش از مهمترین تجربیات زندگی اوست تا پایان عمر به ادبیات پرداخت و تقریباً هر سال یک کتاب منتشر کرد.
داستانهای رمی نو موراویا در ۱۹۵۹ به چاپ رسید. این کتاب به گفته وی الهام گرفته از غزلهای بللی غزلسرا و طنز پرداز رمی است. او کوشید همان گونه که بللی رم و مردم آن را در غزلهای خود توصیف کرد در نثرش این کار را انجام دهد موراویا در نگارش داستانهای رمی نو از گویش رمی استفاده کرد تا هر چه بهتر واقعیت های اجتماع زمان خود را به تصویر بکشد. او در این کتاب دنیا را از چشم مردمی ناکام، تیره بخت و به نوعی بازیچه دست سرنوشت می نگرد.
رمانها و داستانهای بسیاری از این نویسنده به جای مانده است. این نویسنده مشهور ایتالیایی در سال ۱۹۹۰ در منزل زمی خود در گذشت.