کتاب روایتی است معمایی درباره دوستی قدیمی که حالا جانش را از دست داده...

وقتی آدم ها ترسیده اند، نمی توانم جلوی خودم را بگیرم. همیشه می خواهم آن ها را بیشتر بترسانم

منصور به کمک او چند عکس درجه یک چاپ کرده بود در لو فیگارو و اسمی دست و پا کرده بود برای خودش...

آن ها هر هفته در عمارت متروکه ای که نامش را قصر نیمه شب گذاشته اند، همدیگر را می بینند. ولی این بار در آخرین لحظه سر و کله ی پیرزنی پیدا می شود و بن را با شیر، خواهری که هنگام تولد او از هم جدایشان کرده بودند، آشنا می کند.

(داستان‌های آرژانتینی، قرن 20 م)

رمان سفر در اتاق تحریر مخاطب را از بلندای دنیای جادویی کلمات بر زمبن سخت می نشاند و دوبار به پرواز در می آورد.