جکلین هارپمن، نویسندۀ بلژیکی، در رمان منی که هرگز مردان را نشناختم ما را به دنیایی تاریک و وهمآلود میکشاند؛ دنیایی که در آن امید و نومیدی، عشق و نفرت، درهمتنیده شدهاند.
در طول دوران رشد فیتز مهاجمهای وحشی به سواحل قلمروی پادشاهی حمله میکنند و او خیلی زود با اولین مأموریت خطرناک و دردناک خودش روبرو میشود. هر چند عدهای فیتز را تهدیدی برای تاج و تخت پادشاهی میدانند. اما شاید او کلید حل ماجرا و بقای پادشاهی باشد....
یکی از آخرین نوشتههای نویسندهای که فقط 47 سال زندگی کرد و هیچگاه نیمهی دوم قرن بیستم را ندید، از زمان انتشارش تاکنون، همواره بر صدر مهمترین و تأثیرگذارترین رمانهای دیستوپیایی تاریخ تکیه زده، درعینحال که ایدهی انسانی و اتوپیایی نویسندهاش درآن هویداست. کتاب 1984 با همین بنمایهی حضور در آیندهای که حکمرانان، تنفر را به والاترین خصیصهی بشری بدل کردهاند، سرشار از ایده برای ایماژها و تصاویر است و به همین دلیل تأثیرش بر تاریخ سینما علاوه بر اقتباسهای مستقیم، در بسیاری فیلمهای دیگر هم وجود داشته است....