تسلی‌دهندگان اولین و شاید مهم‌ترین اثر موریل اسپارک است. اِولین وو آن را «بسیار اصیل و بدیع» خوانده بود و گراهام گرین «یکی از انگشت‌شمار رمان‌اول‌های حقیقتاً اصیل که تا سال‌ها خوانده خواهد شد.

ترلس، یکی از این سه نوجوان است که پریشان‌احوالی و آشفتگی‌هایش، ورای دو دست دیگرش، یادآور میل‌ورزی‌های سرشار از شدت شخصیت‌های ساد و درعین‌حال روان زخمی و رنجور مردان و زنان داستایفسکی است...

او با صدایی رسا نعره زد: ملت من....

نمی تونستم جلو خودمو بگیرم. دست و پاهام تیریک تیریک می لرزید.

کتابی سراسر شور و تهور است، مالامال از دسیسه های سیاسی و در عین حال، قصه دلدادگی و دلسپردگی.

روایتگر تکه‌ ای از تاریخ معاصر اروپا...