این که اثر حاضر به قلم نویسنده توانا، ابراهیم نصرالله متولد (۱۹۵۴) یک رمان است یا خودنوشت، چندان مهم نیست. مهم آفرینش اثری است که هم زیبایی هنری را در لایههای مختلفش داراست و هم تهیه گزارشی واقعگونه از احترام به زیستن برای تاریخ است.
کتاب پاسخ منفی است، تلنگری است به آدمهایی که غرق در روزمرگی و مشکلات زندگی شدهاند و از یاد بردهاند که میشود جور دیگری هم دید، جور دیگری هم زندگی کرد
"دویست و دهمین روز" داستانی است در چارچوب گفت و گوهای مفصل، متشکل از چندین بخش که ماجرای گشت وگذار دو دوست را در اطراف کوه آتشفشانی آسو در کیوشوی مرکزی تعریف میکند.