باید سال‌ها در میان مردن و همراه آنان کوچ کرده و خودت هم یکی از همان روایتگران شده باشی و افسانه‌ها در سینه خودت هم حفظ شده باشد...

ذکر پادشاهی است در روم که او را سلطان ملکشاه میگفتند

روایت نابودی انسان امروز در برابر هجوم بی وقفه خاطرات است

روی میز سرش پر از صدای این و آن صدای آتو از نوشتن تندتر، نوشتن به صدها نمی رسید انگار بخواهی گل های سرخ قالی را بگیری توی دست نگاه داری

چند ماه پیش هم توی ملاصدرا داشتم می رفتم که یکهو چشمم خورد به یکی از همین نوشته ها