از روزگار عزیز حکایت تقابل رنج و صبر و عشق به جویبار زلال زندگی است. حکایت آشنای آن تک درختی که در شب طوفان، ریشه در صبح امید دواند....

دوباره با هق هق گریه سر به تو برد و زمزمه کرد چی از مو باقی مونده؟» با هر هق هق آب دماغش راهی به بیرون باز می‌کرد و او با دنباله مینا، دماغ باریکش را با فینی بلند پاک می‌کرد. سکوت کرد و خیره به قبر سعی کرد به یاد آورد گذشته‌اش را... آنچه بود را ... خودش را و اندوه بزرگش را...

این داستان بلند، با درونمایه‌های اجتماعی و عاشقانه، خواننده را به سفری احساسی و تأمل‌برانگیز در زندگی یک زوج می‌برد؛ سفری که نه‌تنها فراز و نشیب‌های رابطه‌ی عاطفی آن‌ها را به تصویر می‌کشد، بلکه با ظرافت، تعاملاتشان با جامعه و آدم‌های اطراف را نیز زیر ذره‌بین قرار می‌دهد.

موضوع در حقیقت این بود که من نمی‌توانستم جلب نظر کنم. او این دنیا را خوب می‌شناخت و راه جلب نظر را خوب یاد گرفته بود. صدایش را بالا و پایین می‌کرد....

محبوبه برزگر متولد سال 1373، نویسنده‌ی ایرانی می‌باشد.

سهیلا عوضیان دوره، نویسنده ایرانی متولد ۱۳۵۹‏ می‌باشد.