ماناج پدرم بود. آوازه خوان محفل ها و معرکه ها. وقتی پدرش مرد، این باغ با همه ی کندوهای زنبور عسل به او رسید و شد ماناج زنبوردار

انگار دارند هر تکه اش را در هر خواب و کابوس به من می دهند؛ نامی که خاموش می شود