کتاب حروفیه در تاریخ

کتاب «حروفیه در تاریخ» تألیف دکتر یعقوب آژند، پژوهشی‌ست مستند و عمیق درباره‌ی یکی از نحله‌های رازآلود و پرنفوذ فکری-عرفانی ایران در سده‌های میانه، که با ژرف‌نگری در زمینه‌های تاریخی، اجتماعی و کلامی، به تحلیل شکل‌گیری و گسترش طریقت حروفیه می‌پردازد. این اثر، نخستین بار در سال ۱۳۶۹ توسط نشر نی منتشر شد و از آن پس، به‌مثابه منبعی مرجع در مطالعات فرقه‌شناسی، تاریخ تصوف و عرفان ایرانی تلقی شده است.
آژند در این اثر، به‌دور از افسانه‌پردازی‌ها و روایت‌های سطحی، با رویکردی تحلیلی و مستند، سرگذشت فکری و تاریخی فضل‌الله حروفی استرآبادی، بنیان‌گذار این مکتب، را بازخوانی می‌کند؛ وی در بستری از التهابات سیاسی و بحران‌های معنوی قرن هشتم هجری، اندیشه‌ای نو بنا نهاد که کانون آن بر تقدس حروف و پیوند‌های رمزی زبان با حقیقت هستی استوار بود. آموزه‌های حروفیه، مبتنی بر تأویلات عددی و حروفی قرآن، نگاهی رمزگرایانه به جهان و انسان عرضه می‌دارند و کوششی‌ هستند در جهت تلفیق عرفان، سیاست و زبان.