از نخستین روزهای پدیدار شدن انسان بر زمین ردیای جنگ و خشونت همراه همیشگی جوامع انسانی بوده است. نه تنها در آثار باستان شناسی و استاد تاریخی بلکه در زرقای اسطوره ها و روایتهای دینی نیز بازتاب این کشمکش ازلی به چشم می خورد نبرد انگره مینو و سینتا مینو در آیین زرتشت داستان آفرینش در ادیان ابراهیمی و نخستین خون ریخته شده در زمین به دست هابیل و امروزه تقریبا هیچ اثر سینمایی را نمی توان یافت که در آن نشانی از کشمکش نباشد خواه درونی میان خود فرد خواه میان فرد و با فردی دیگر و خواه میان افراد در جامعه بزرگترین ترازدیهای تاریخ همگی حول محور جنگ و خشولت نگاشته شده است.در یک نگاه به نظر می رسد که گویی انسان با نمایشی ذاتی برای خشونت ورزیدن به دنیا آمده است. اگر چنین است ریشه این خشونت دانی را چگونه میتوان در اجداد انسان ریختها ردیابی و مشاهده نمود؟ آیا میتوان خشونت کوچک مقیاس را صفتی داتی و محصول تطور زیستی چند صد هزار ساله اجداد انسان و جنگ را شکل سازمان دهی شده آن و تلفیقی از آموزه های فرهنگی پیچیدگیهای اجتماعی و تطور زیستی دانست؟ سهم هر کدام به چه اندازه است؟این کتاب کوششی است برای یافتن ریشه های جنگ و خشونت در اعماق پیش از تاریخ برای بررسی اینکه چگونه جنگ و خشونت هم زمان محصول تطور زیستی و پرورده فرهنگ و جامعه است.