توانایی و استعداد بالقوه ای که در هر انسان وجود دارد، به پهناوری نظام هستی است.

پناهگاه ها بی شمارند و رستگاری یکی است، اما راه های رسیدن به رستگاری، به اندازه ی پناهگاه ها بی شمار است.

همه‌ ما می‌دانیم گناه نخستین یا «آغازین» چیست: «آگاهی به خیر و شر» اما نمی دانیم، یا خود را به فراموشی می‌زنیم که دومین گناه چیست؟ حرف‌زدن به آشکارگی!

(عاشقانه آرام، چهل نامه کوتاه به همسرم، بار دیگر شهری که دوست داشتم)

یکی از خوبی های دوستان قدیمی این است که می توانید در کنارشان احمق باشید...