(داستان های آمریکایی،قرن 20م)

(داستان های آمریکایی،قرن 20م)

آن موقع بیست سالم بود می‌گفتم لعنتی، صبر داشته باش، باندینی. ده سال وقت داری کتاب بنویسی، پس سخت نگیر، بزن بیرون و درباره‌ی زندگی چیز یاد بگیر، تو خیابان‌ها قدم بزن.

سخت کار می کردم. مثلا پاییز بود، ولی من تفاوتی حس نمی کردم

داستان به زندگی هنری مولیسه، نویسنده‌ای میان‌سال و موفق می‌پردازد که به اجبار برای رسیدگی به وضعیت پدر و مادر سال‌خورده‌اش به زادگاهش باز می‌گردد.

(داستان های آمریکایی،قرن 20م)

(داستانهای آمریکایی،قرن 20م)