کتاب« جامعه ی نو » اثر ادوارد هالت کار، در قالب مجموعهای از شش سخنرانی رادیویی در سال ۱۹۵۱ منتشر شد و به بررسی ضرورتهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی پس از جنگ جهانی دوم برای ساختن جامعهای نو میپردازد. نویسنده در این اثر نشان میدهد که جهان پساجنگ دیگر با الگوهای پیشین اداره نمیشود و باید ساختارهای تازهای برای تأمین عدالت، رفاه و آزادی شکل گیرد. کار در فصل نخست با رویکردی تاریخی به تحولات گذشته مینگرد و توضیح میدهد که چگونه انقلاب صنعتی و جنگهای بزرگ، مسیر جوامع را به نقطهای رسانده که تغییر بنیادین اجتنابناپذیر است. در ادامه، او رقابت آزاد اقتصادی را مورد نقد قرار میدهد و بر ضرورت برنامهریزی دولتی و مداخله برای کاهش نابرابریها و افزایش بهرهوری تأکید میکند. به باور او، تنها از طریق هدایت آگاهانه اقتصاد است که میتوان ثبات اجتماعی و عدالت را تضمین کرد. کار در ادامه توضیح میدهد که جامعه نو باید با ایجاد شبکههای حمایتی، بیمههای اجتماعی و خدمات عمومی، از آسیبپذیرترین اقشار حمایت کند و آزادی را با امنیت اقتصادی پیوند زند. او فردگرایی مطلق را ناکافی میداند و معتقد است دموکراسی زمانی واقعی است که مشارکت مردم در تصمیمگیریها و برخورداری از امکانات عمومی گستردهتر شود. در فصلهای میانی، نویسنده به تغییرات جهانی پس از جنگ، تحولات فناوری و ارتباطات و دگرگونی توازن قدرت بینالمللی اشاره میکند. به عقیده او، جامعه نو نمیتواند از این واقعیتها چشم بپوشد و باید در چارچوبی جهانیتر به آن بیندیشد. کار در فصل پایانی نشان میدهد که چگونه میتوان آزادی فردی را در کنار مسئولیتهای جمعی حفظ کرد؛ یعنی آزادی نه در تعارض با برنامهریزی و کنترل، بلکه در پیوند با آن معنا پیدا میکند. این کتاب با نگاه انتقادی خود، مسیرهای ساخت جامعهای عادلانهتر و انسانیتر را ترسیم میکند و به خواننده یادآور میشود که عدالت اجتماعی، رفاه عمومی و دموکراسی، ایدههایی انتزاعی نیستند، بلکه ضرورتهایی تاریخیاند که بدون آنها نمیتوان آیندهای پایدار ساخت.