هرکس تا حالا در کوکتل پارتی به شوخی های بی مزه دیگران گوش داده و مجبور بوده به رسم ادب زورکی بخندد، خوب می داند که همه دوست دارند بامزه باشند ولی این دُر گران را به هرکسی نمی دهند. روی کاغذ سفید که نمی توان به زمان بندی و ایما و اشاره و حالات چهره اتکا کرد، بامزه بودن سخت تر هم می شود.