کتاب تا صبحدمان (مقدمه ای بر زیبایی شناختی تصویر و زبان شعر نیما)

امروزه کمتر کسی این حقیقت را که ظهور نیما یوشیج و شاگردان شعری او محصول یک نیاز اجتماعی است، انکار می‌کند. همان گونه که سعدی و حافظ نیز محصول شرایط اجتماعی عصر خویش بوده‌اند.

بحث در مورد شعر نیما یوشیج و آن چه پس از وی در فضای شعر امروز اتفاق افتاد اگر چه تازگی نداشته و بارها توسط منتقدان و نظریه پردازان ادبیات امروز به گفتار و نوشتار در آمده است، اما گاه به نظر می‌رسد برای بسیاری از مخاطبان جوانی که تحت تأثیر تعلیمات اصول معانی و بیان سنتی ذهنیتی قالبی گرفته‌اند سبب سرگردانی شود. گفتنی است که امروز هرگونه فرصت مقاومت چالش گرانه در برابر امواج قدرتمند شعری که از سال‌های آغازین پس از ۱۳۰۰ خورشیدی به راه افتاد از دست رفته است و آخرین سنگرداران این مقاومت سپر انداخته‌اند و اگر بگوییم اندک شماری نیز از بیم متهم شدن به واپس ماندگی ادبی حتا ناشیانه و بدوی به دفاع از شعر امروز به ویژه دستاوردهای شعری نیما پرداخته‌اند، گزافه نگفته‌ایم.