کتاب بوی زمان (مقاله ای فلسفی درباره هنر به درازا کشاندن)

بی یونگ - چول‌هان فیلسوف و نظریه پرداز نامی در این بازاندیشی های فلسفی خود درباره هنر پلکیدن و این با آن با کردن به ارزشی می پردازد که امروزه ما به زندگی کنشگرانه می‌دهیم و بحرانی در حس ما از زمان به وجود آورده است. وابستگی ما به زندگی کنشگرانه مفهومی از کار کردن را می آفریند که مردم را به جایگاه جانور کارگر می‌کشاند و پرکاری که مشخصه برنامه روزمره زندگیمان شده گنجایش ما را برای ژرف اندیشی به تاراج می برد. برای همین تجربه خوشایند زمان برایمان ناشدنی شده است.
هان با بهره گیری از اندیشمندانی از جمله هایدگر، نیچه و آرنت نشان می دهد که تنها با جان دوباره بخشیدن به زندگی ژرف اندیشانه و فراگیری دوباره هنر پلکیدن و این پا و آن پا کردن می‌توانیم بر این بحران زمان مند چیره شویم. زیرا آنچه مردمان را از جانوران جدا می‌کند .گنجایش بازاندیشی و ژرف اندیشی است و زمانی که زندگی دوباره به این گنجایش خود دست یابد، به زمان و فضاء دیرپایی و پر پهنگی هم دست می یابد.